Dag 4 - Tempel van Philae en Lord Kitchener eiland

11 juni 2019 - Aswan, Egypte

Deze dag begon helaas anders dan dat wij verwacht hadden. Bea was ziek geworden en lag klappertandend van de kou met kleren aan onder de dekens en had de airco in onze kajuit uitgedaan. Lekker als het overal rond de 45 graden is.
Gisteren hebben wij waarschijnlijk iets te lang in de zon aan het zwembad op het schip gelegen. Duidelijk door de hitte bevangen. Aan het eten lag het niet.

Ze wilde niet dat ik bleef maar zei dat ik gewoon met de excursies die dag mee moest gaan. Ik ging eerlijk gezegd met een beetje lood in mijn schoenen toch maar mee.

Als ik ergens Kudo’s voor moet geven dan is het wel voor de bemanning van het schip. Dat Bea ziek was ging als een lopend vuurtje en ze werd al snel in de watten gelegd. Ze werd goed in de gaten gehouden. Hassan drukte mij op het hart dat we maar één kik hoefde te geven en er zou meteen een dokter komen of medicijnen gehaald worden.

Vandaag stonden de tempel van Philae, de Aswan-dammen en Lord Kitchener eiland op het programma. De dammen maak ik geen woorden aan vuil. Daar was echt niks aan vond ik. De tempel van Philae was daarentegen geweldig mooi.

Schitterend gelegen op een eiland gingen wij hier met een bootje naar toe.

De tempel zelf was in hele goede staat. Net zo mooi als Abu Simbel waar wij de volgende dag naar toe gaan.

Het verhaal wat Hassan ons vertelde wil ik jullie niet onthouden. Het filmpje is te groot voor Reislogger dus heb ik het even op youtube geplaatst.

Filmpje: Hassan verteld over Philae

Filmpje: Tempel van Philae vanaf de boot

Filmpje: Tempel van Philae binnenplaats

Filmpje: Tempel van Philae oostkant

Detail: Net als Abu Simbel is ook de tempel van Philae verplaats toen het water van het Nasser meer ging stijgen door de aanleg van de Aswan-dammen.

En wie hebben deze tempel verplaatst? Jep, Nederlanders samen met de Egyptenaren.

De heiligste kamer in de tempel was is de kamer van de godin ISIS

Doordat veel mensen dachten dat het aanraken van het hoofd van ISIS geluk zou brengen, is die plek helemaal versleten

Wat mij direct opviel is dat er zoveel katten bij deze tempel waren. Later in de week zouden wij zien dat de tempel van Luxor vol met honden was.

Na het bezoek snel weer terug naar de boot om te kijken hoe het met Bea was gesteld.

Bea bleek opgeknapt te zijn en voelde zich goed genoeg om het middagprogramma mee te doen. Dit was een zeiltochtje met een Feloek (Egyptische zeilboot) en een bezoek aan de botanische tuinen op het lord Kitchener eiland.

We begonnen met een zeiltocht van ons schip naar het lord Kitchener eiland. Er lag een authentieke Feloek voor ons klaar bij de boeg van ons schip.
Bij het instappen heb ik Hassan zeker twintig keer horen roepen: "Passe oppe jouw hoofd. Passe oppe voor die kabels".
Een paar bonken en krassen later was iedereen aan boord en kon het betere plakwerk plaatsvinden voor diegene die toch niet hadden "oppegepast mit zeinen hoofd enne die kabels".

Off we go!!. Althans dat was de bedoeling. Voor een zeiltocht heb je namelijk twee dingen, naast een boot, nodig. Een zeil en tocht. Het zeil was er maar de tocht bleef uit. We dobberde dus vrolijk naast ons cruiseschip en konden deze eens rustig van dichtbij bekijken.

Een telefoontje later kwam een naburige schipper, die slim een sterke buitenboordmotor op zijn Feloek had gemonteerd, ons een stukje slepen. De stroming dreef ons namelijk richting Caïro terwijl we juist de andere kant op moesten. Achter de "Speed"Feloek ging het rap richting het eiland.
Gelukkig kwam er een zuchtje wind zodat wij toch nog halverwege konden zeilen.

Eerlijk is eerlijk, het was echt gezellig aan boord en leuk om dit mee te maken. Een heerlijke temperatuur, het zacht kabbelende water, de rust en......

Frère Jacques, frère Jacques
Dormez-vous? Dormez-vous?
Sonnez les matines! Sonnez les matines!
Din, dan, don. Din, dan, don.

WTF! Waar kwam dit ineens vandaan?
Het bleek dat wij zelfs midden op de Nijl niet veilig waren voor bedelaars. Twee jongens op een surfplank hadden zich, als een verdwaalde kwal aan je been, vastgeplakt aan onze boot en zongen uit volle borst denkend dat wij Fransen waren. Klonk best aardig zeg ik eerlijk. Totdat een aantal schorre kraaien uit ons gezelschap de Nederlandse versie, vader Jacob, mee gingen blèren.
Gelukkig was er iemand die de jongens een euro toestopte zodat deze op weg konden naar hun volgende slachtoffers.

Nick en Simon op een plankie

Het beetje wind zorgde ervoor dat we toch snelheid maakte en redelijk rap, zonder te kunnen remmen, op de aanlegsteiger afstevende. Hassan had vaker met dit bijltje gehakt en riep vlak voor de landing: "Zoon van die Nijl, Blaive zitte please!".
Eigenwijs als wij zeevarende Nederlanders zijn stond toch bijna iedereen op. Ook diegene die slecht ter been waren.
Met een dreun kwamen wij tot stilstand tussen een afgemeerde Feloek en de steiger. Dit zorgde ervoor dat de complete inhoud van onze boot, die tot dan toe netjes verdeeld was, in één klap voor in de punt lag wat het afstappen ineens veel sneller maakte.

Op alle foto's zien de botanische tuinen er verschrikkelijk mooi uit. Een oase aan rust waar je even tot jezelf kunt komen en van alle planten en dieren kunt genieten. Precies zoals Lord Kitchener het in 1914 had aangelegd.

De praktijk was helaas anders. De tuinen lagen er weliswaar redelijk netjes bij maar van de rust was geen sprake doordat wij de gehele wandel op een zeer irritante manier werden belaagd door wederom een cordon aan verkopers.

De wandel zelf was één rechte weg van pakweg 200 meter die wij in een noodtempo hadden afgelegd. Daar lagen twee boten voor ons klaar die de groep opsplitsten in diegene die terug naar het schip gingen en diegene die een authentiek Nubisch dorp gingen bezoeken in de Egyptische Biesbosch.

Wachten op de boot terug